Sagveien 23C, 0459 Oslo
Nýlendugata 6, 101 Reykjavík
Seier i to åpne arkitektkonkurranser i 2003, ble startskuddet for APRIL arkitekter. Referanseprosjektene spenner vidt, både hva gjelder tematikk og skala. APRIL har både private og offentlige oppdragsgivere, og samarbeider ofte i tverrfaglige team. De fleste av prosjektene våre er i Norge, men vi jobber også i andre land, spesielt på Island, hvor vi siden 2020 også har hatt fotfeste.
Vi bidrar med vår kompetanse på et mangfold områder, skalaer og stadier i den stadige transformasjon av omgivelsene. Mangeårig utforskende - og innimellom premierte - deltakelse i konkurranser og parallelloppdrag, muliggjør innovativ praksis innen urbanisme og boligutvikling. Vi engasjerer vi oss også gjennom mindre mulighetsstudier, interiører, forskning, kartlegging og aktiv deltakelse i samfunnsdebatten.
Vi ser på utstrakt bevaring av eksisterende strukturer som en naturlig del av designprosessen.
Å gjenkjenne og gjenbruke det som allerede finnes og er av verdi - lite og stort - er et prinsipp som berører både miljø, økonomi og kulturhistorie. Våre prosjekter inngår i en større kontekst i tid og sted - det handler om å dikte videre.
Flere av APRILs realiserte byboligprosjekter er inkludert i eksempelsamlinger som «Gode boliger - for alle» (NAL 2013), og «Livskraftige urbane bomiljø» (Akershus Fylkeskommune, 2016).
APRIL har erfaring fra samtlige faser innen prosjektering og planlegging og sentral godkjenning i tiltaksklasse 3.
Jeg velger meg APRIL!
I den det gamle faller;
i den det ny får feste;
det volder litt rabalder,--
dog fred er ei det beste,
men at man noe vil.
Jeg velger meg april,
fordi den stormer, feier,
fordi den smiler, smelter,
fordi den evner eier,
fordi den krefter velter,-
i den blir somren til!
Bjørnstjerne Bjørnson, 1869
Kathrine Lagethon Lunøe
Simon Scharnweber
Siyin Pang
Lene Marie Grennes
Gunnar Aasen Rogne
Giambattista Zaccariotto
Laufey Sigurðardóttir
Kristin Pedersen
Hans Kristian Moen
Olav Fergus Kvalnes
Borghildur Indriðadóttir
Leena Marjamaa
Astrid Haram
Arne Vidar Hegni
Wenche Andreassen
Daniel Ferdman
Christa Hellesøe-Jensen
Sagveien 23C, 0459 Oslo
Nýlendugata 6, 101 Reykjavík
Norway: +47 922 88 546 / +47 97531 794 /
Iceland: +354 6807077
post@aprilarkitekter.no
910 279 009
Bok skrevet av Kjersti Hembre og Hanne Sophie Claussen. Grafisk design: Saralinn Hembre Singstad. Utgitt på Frekk forlag
La den stå! Kronikk av Kjersti Hembre og Hanne Sophie Claussen. Ill.: Støtteaksjon for å bevare Y-blokka. Visualisert av Donatas Grinius, i samarbeid med APRIL
En artikkel om sammenhengen mellom epidemier og design av de bebygde omgivelser, av Arna Mathiesen.
Hanne Sophie Claussen og Kjersti Hembre nominerte som årets stemme for 5 års arbeid mot riving av Y-blokka
APRILs bok Scarcity in Excess i godt selskap som utvalgt litteratur på Arkitektmuseets utstilling, i forbindelse med Oslo arkitekturtriennale, som handlet om nedvekst (degrowth)
Vår installasjon, om den varme kildes plass i islandsk urban debattkultur, var plassert i hjertet av utstillingen og fungerte som et samlingspunkt og auditorium for forelesninger i rommet - midt blant installasjoner om urbane fenomener over hele kloden.
APRILs 73 selvbyggerboliger i Stavanger brukt som forbildeprosjekt i Norske Arkitekters Landsforbunds 'Gode Boliger for Alle'.
APRILs Jåtten Øst er representert i en eksempelsamling fra Fylkesmannen i Oslo og Akershus/ Akershus fylkeskommune om livskraftige urbane bomiljø.
En bestillingsartikkel: Arna Mathiesen skrev 'I wish you were there' s. 9-14
'Design as a tool to make a better world', en bestillingsartikkel av Arna Mathiesen i en publisering med fokus på islandsk arkitektur s. 40
Et radio intervju på Islands statskanal om forming av de bebygde omgivelser og det grønne skiftet
APRILs Arna Mathiesen var hovedredaktør til en bok om de bebygde omgivelser i hovedstadsområdet Reykjavik, Island, i forbindelse med finanskrisen i 2008. Arna skrev introdusksjonen og flere artikler i boka som ble publisert for det internasjonale marked av Actar forlag (Barcelona/New York).
´Å dyrke sin hage´, et intervju med APRIL Arkitekter
La Y stå _ Om kampen for å bevare Y-blokka
Forfattere: Kjersti Hembre og Hanne Sophie Claussen
Tillatelse til tiltak
APRIL er ansvarlig søker og ansvarlig prosjekterende for ombygging av boenhet i en firemannsbolig på Bøler
Akranes, Island
APRIL prekvalifisert til en stor byutviklings og idèkonkurranse på Akranes, den største byen på vest Island, i samarbeid med Svavarsson Design Lab
Del av APRIL koronafast på Island!
Arna er koronafast på Island da grenser er stengte. Vi håper dette kan bli til nytte allikevel.
Kronikk: La den stå!
Kjersti Hembre og Hanne Sophie Claussen, Morgenbladet
En ny avisartikkel grunnet koronakrisen
Denne artikkelen publisert i Stunden (en islandsk avis) tar for seg sammenhengen mellom kriser og de bebyggede omgivelser, både fra et historisk perspektiv og i dag. Arna Mathiesen
Kjersti Hembre og Hanne Sophie Claussen, Dagsavisen
I regi av Støtteaksjon for å bevare Y-blokka. Kjersti i arrangementskomitèen
A new cabin in Iceland
Our first commision in Iceland was just put in use.
Kjersti intervjuet i artikkel om arbeidet for bevaring av Y-blokka i kulturmagasinet PLNTY
Kjersti holdt Pecha Kucha-innlegg om Y-blokk-aksjonen, sammen med Hanne Sophie Claussen
Slipp de kreative ideene løs!
En av APRILs Y-benker auksjoneres ut i regi av Støtteaksjon for å bevare Y-blokka. (Den landet hos Fortidsminneforeningen!)
Din Våte Drøm holder konsert for bevaring av Y-blokka. Appell ved Kjersti
Y-benken tegnet av APRIL arkitekter, utplassert i det offentlige rom
I regi av Støtteaksjon for bevaring av Y-blokka. Kjersti i arrangementskomiteen
Presentasjon i Os
I dag presenterte Arna Mathiesen APRIL's forslag for Steinneset i Os med full sal av publikum til stede
Løk for Strøk blir til stede i forbindelse med 'åpen gård'-arrangement på Geitmyra matkultursenter for barn, kl. 12-15.
Hele gjengen drar til Toscana og plukker oliven med Caroline Tarling og flere, og Arna gir foredrag på La Sapienza Universitetet i Roma, invitert ved Barbara Pizzo
Arna Mathiesen holder foredrag om boka Scarcity in Excess på arkitektskolen på Universitetet i Manchester
APRIL tar en studietur til København hvor de sykler rundt, Arna holder innlegg på Metropolis Laboratory
Utstilling av parallelloppdrag Vippetangen på DOGA. Presentasjonsforedrag v/ Kjersti
Innflytting første byggetrinn Spikerverket boliger
De første 40 leilighetene klare for innflytting. Bygg F og G er de første to bygninger av totalt fem som skal romme tilsammen 156 boliger
Vår artikkel i spesialutgave om Scarcity in Architecture in an age of Depleting Resources
Levert konkurranse om utvikling av det tidligere flyplassområdet
A Grant from HERA!
Today we got huge news. Since last year we have, together with a great team led by Jeremy Till, been working on a research grant application. This is a collaboration between three universities: Westminster University, The Technical University in Vienna and The Oslo School of Architecture, for who APRIL is working on this project. To get to the point, today HERA (Humanities in the European Research Area) announced that the team will get the grant. The name of the project is SCIBE; Scarcity and Creativity in the Built Environment.
Levert forslag til boliger for vanskeligstilte i Stord kommune - lukket konkurranse
APRIL arkitekter as er besøkskontor for AHO i kurs om profesjonskunnskap
Lukket konkurranse for områdeutvikling på Gufunes - et nes i hovedstadsregionen på Island, som tidligere rommet gjødselfabrikk og søppelfylling.
Lukket konkurranse for områdeutvikling på Gufunes - et nes i hovedstadsregionen på Island, som tidligere rommet gjødselfabrikk og søppelfylling.
Vi gir ordet til de nye innbyggerne og brukerne av området, etter at transformasjonen er utført. De snakker gammelnorsk ;-)
Alda Hafstað (45, Grafarvogi)
Ég hef búið hér í 30 ár, en bátamenningin sem hefur skapast með uppbyggingunni í Gufunesi opnaði algerlega augu mín fyrir að ég bý hérna í miðjum skerjagarði. Við vorum að springa úr stolti um daginn þegar fólk flykktist alls staðar að frá höfuðborgarsvæðinu til að taka þátt í viðburði sem vekur okkur öll til umhugsunar um hvað hafið hefur uppá að bjóða í borgarumhverfinu. Allt iðandi af lífi og uppákomum! Hér eftir verður Strandmenningarhátíðin árlegur viðburður.
Lýður Jónsdóttir (27, Smáhýsi 35)
Eftir þetta ‘svokallaða’ hrun hélt ég að mér myndi aldrei takast að flytja úr barnaherberginu hjá mömmu. En þökk sé borginni að ég fékk tækifæri til að byggja drauminn minn um smáhýsi. Þetta er búin að vera erfiðara en ég hélt, en ansi lærdómsríkt. Nú hef ég fimm ár til að prófa hvort lífsstíllinn hentar mér, en þá getur vel verið að ég hafi unnið mér inn fyrir afborgun á íbúð. Ef ég flyt þá ekki bara í kot útí sveit. Það er innlagt vatn og rafmagn, en allt í lagi að bílleysi sé partur af dílnum hér, það væri ósanngjarnt að borgin þyrfti að punga út fyrir séstakri götu og plásfreku bílastæði. Sjúkrabíllinn getur alltaf notað hjólastíginn í neyðartilfellum. Það sem kemur í klósettið fer í jarðgerð og grávatni sleppt út. Þetta snýst þrátt fyrir allt um sjálfbæran lífsstíl! Ég nýt samvista við nágranna sem eru í sömu pælingum og ég.
Sævar Gunnarsson (25, Hlíðarenda)
Mér finnst ég vera að taka þátt í mikilvægu æfintýri. Með dyggum stuðningi borgarinnar höfum verið að búa til vistkerfi hérna sem sýnir fram á að hægt sé að lifa sjálfbært í íslenskri borg, án innflutnings á olíu og matvælum. Svo erum við að búa til gjaldeyristekjur í leiðinni! Frábært við náðum í þessi þéttu nýju fiskeldiker sem ekki menga eða valda spjöllum á villta lífríkinu. Ómengaður sjór frá 30 metra dýpi spottakorn burtu er pumpað í kerin. Hingað koma sveitastjórnarmenn og eldhugar allstaðar að og sjá möguleikana. Það er bara að herma, við höfum rutt veginn! Skipulag strand- og hafsvæða er lykillinn.
Ráðhildur Sighvatsdóttir (35, Borg)
Ég er svo þakklát fyrir að hafa fengið hvata frá til að stofna eigin fyrirtæki svo nálægt heimili mínu. Auðvitað er það eina rétta að þeir sem búa hér reki atvinnustarfsemina í nágrenninu. Græðgi fólks sem ekki býr á staðnum eyðileggur ekki umhverfið fyrir okkur hinum á meðan. Þetta minnkar líka álagið á vegakerfið, við sleppum við Miklubrautina og höfum miklu meiri tíma fyrir hestamennsku og annað skemmtilegt stúss að vinnudegi loknum.
Xian Chang (55, Shanghai)
Það var gaman að koma sjóleiðis í ferju frá miðbæ Reykjavíkur. Ég fann hérna safn um landnámið og þróun borgarmenningar á Ísland og var sérstaklega glaður að finna heilt safn um íslenska hestinn. Skepnan hefur fimm gangtegundir og kemur í öllum regnbogans litum. Ég fékk að prófa að fara á bak eftir smá kúrs. Íslensku hestarnir eru örugglega þeir þægilegustu í heimi og það væri gaman flytja þá inn til Kína! Ég fékk líka að dressa mig upp eins og víking, hehe. Áhugavert að koma í borg sem er með sérstöku stíganeti fyrir hesta.
Borgildur Garðarsdóttir (29, Borg)
Frábært að það var búinn til nýr bæjarhluti í Reykjavík sem hefur allt það besta úr vesturbænum. Nálægð við sjóinn, borgargötur þar sem lagt er við götuna, gangstétt upp að húsinu, og lokaðir húsagarðar. Alveg eins og við Hringbrautina (og í útlöndum náttúrulega). Já. og fólk á öllum aldri og með ólíkan bakgrunn og viðurværi. Hér getur dóttir mín leikið alveg örugg í innri í skjólsælum garði. Hér er líka aðeins meiri stjórn á túristunum en vesturfrá, en miðborgin er innan seilingar þótt ég nenni ekki að keyra bíl. Það er frábært að ferjan gengur framyfir miðnætti þannig að ég get líka skroppið á djammið þar, vandræðalaust.
Fernando Kiljan Gonsales
Dægradvöl fólks sem býr í Gufunesi gerir kvikmyndaverinu léttara fyrir að selja þjónustu í harðri alþjóðlegri samkeppni. Hestarnir gera okkur að upplögðum kosti við gerð víkingamynda og ósnert bryggjan er frábært efniviður í sjóræningjamyndir. Kvikmyndaskólinn er líka stöðug tekjulind sem hentar fyrir samnýtingu, og leikmyndirnar endurnýtast í Ævintýragarðinn.
Reynir Kárason (30, Úlfarsárdal)
Gaman fyrir rannsóknarsamfélagið í nágrenninu (á Keleldnaholti) að tekist hefur að gera Gufunes að rannssóknarreit fyrir okkur, og ‚radíó‘ fyrir fyrirmyndarverkefni í sjálfbærni. Forsenda plansins var áhættumat og þess var gætt að byggingar gætu rýmt mismunandi starfsemi áður en víst var að hægt var að nýta þær til fastrar búsetu. Vatnsgæðin eru alltaf að batna í sjónum kringum Gufunes eftir að lagður var einangrunardúkur yfir urðunarstaðinn og vatni sem safnast neðst í haugnum beint í vistvæna ofanvatnshreinsun. Loksins kom hér líka nýr sundlaugakostur sem hvorki byggir á skólasundi sem gengur uppí 25m (þannig laugar útum allt) né er sérstaklega fyrir túrista (eins og Bláa lónið). Hér eru útiklefar og hægt að stinga sér í potta af öllum stærðum með sjó sem er pumpað er frá hreinu hafi, hitaður með gasi sem myndast undir einangruninni.
Úlfur Björnsson (14, Borg)
Það er búið að vera æði að alast upp hérna með allt það besta sem náttúran hefur uppá að bjóða, en samt í líflegri borg þar sem hlutir eru að gerast. Ég er búinn að læra að sigla litlum seglbát og nú get ég hellt mér í hestamennskuna því ég keypti mér hest fyrir fermingarpeningana. Ég fæ vonandi einhverja sumarvinnu við hestamennskutúrisma í sumar, hestaferðirnar niður á Árbæjarsafn eru vinsælar og besta útreiðasvæði landsins (Mosfellsbær) er í nágrenninu. Ég stefni svo á MR, mér finnst svo notalegt á ferjunni. Maður notar líka bara venjulegan strætómiða því þetta er orðið hluti af almenningsvagnakerfinu. Svo ætla ég í úrbanisma hérna uppfrá, ólíkir húsakostir, skipulag og byggingaraðferðir hér í Gufunesi hafa vakið áhuga minn á málaflokknum.
Zmxcv Apruwapre (35, Breiðholt)
Gott ef allt það það sem fólkið hefur fram fram að færa geti verið nýtt í Landnámspælingunum í Gufunesi. Gaman að öllum sé sýndur áhugi; konum, körlum, ungum, gömlum, fátækum og ríkum og óháð því hvaðan fólkið er. Við útlendingarnir erum nú eins konar landnámsmenn líka, og áhugavert að pæla í hvað maður kemur með með sér og hvernig það gegnur í endurnýjun lífdaga á nýjum stað. Og hvernig förum við með það sem við fáum?
Ég var fengin þarna uppeftir um daginn til að kenna alls konar fólki að súra gúrkur. Gerjun er yndisleg, ekki minnst í mannlífinu.
Birkir Víðisson skógræktarstjóri (65, Bláskógum)
Það hefur verið ansi lærdómsríkt að setja sig inn í hvernig skógurinn sem landnámsmennirnir fundu hér eiginlega var. Þetta er búið að vera dáldið grúsk, en vísindamenn hafa fundið fræ í jarðvegssýnum frá þessum tíma svo það er svosum ekkert mál að endruskapa þetta og gera nútímamanninum kleift að upplifa hvernig þetta getur hafa verið. Við skildum þó eftir svæðið sem var vogur áður en hann var fylltur af úrgangi. Þessi eyða gefur heilmikið rými, bæði til að vera með alls konar afþreyingu og viðburði. Landnámsskógurinn hefur góð áhrif á veðurfarið í Gufunesi sem er orðið verulega skjólsælt.
Guðmundur Guðmundsson, atvinnurekandi (50, Arnarnesi):
Spurning hvort borgin hafi efni á hjólreiðaleið yfir Sundin? Kannski þakki bara fyrir mig með því að spandera fallegri brú á borgina þegar Samskip flytja til Þorlákshafnar.
Vi gir ordet til de nye innbyggerne og brukerne av området, etter at transformasjonen er utført. De snakker gammelnorsk ;-)
Alda Hafstað (45, Grafarvogi)
Ég hef búið hér í 30 ár, en bátamenningin sem hefur skapast með uppbyggingunni í Gufunesi opnaði algerlega augu mín fyrir að ég bý hérna í miðjum skerjagarði. Við vorum að springa úr stolti um daginn þegar fólk flykktist alls staðar að frá höfuðborgarsvæðinu til að taka þátt í viðburði sem vekur okkur öll til umhugsunar um hvað hafið hefur uppá að bjóða í borgarumhverfinu. Allt iðandi af lífi og uppákomum! Hér eftir verður Strandmenningarhátíðin árlegur viðburður.
Lýður Jónsdóttir (27, Smáhýsi 35)
Eftir þetta ‘svokallaða’ hrun hélt ég að mér myndi aldrei takast að flytja úr barnaherberginu hjá mömmu. En þökk sé borginni að ég fékk tækifæri til að byggja drauminn minn um smáhýsi. Þetta er búin að vera erfiðara en ég hélt, en ansi lærdómsríkt. Nú hef ég fimm ár til að prófa hvort lífsstíllinn hentar mér, en þá getur vel verið að ég hafi unnið mér inn fyrir afborgun á íbúð. Ef ég flyt þá ekki bara í kot útí sveit. Það er innlagt vatn og rafmagn, en allt í lagi að bílleysi sé partur af dílnum hér, það væri ósanngjarnt að borgin þyrfti að punga út fyrir séstakri götu og plásfreku bílastæði. Sjúkrabíllinn getur alltaf notað hjólastíginn í neyðartilfellum. Það sem kemur í klósettið fer í jarðgerð og grávatni sleppt út. Þetta snýst þrátt fyrir allt um sjálfbæran lífsstíl! Ég nýt samvista við nágranna sem eru í sömu pælingum og ég.
Sævar Gunnarsson (25, Hlíðarenda)
Mér finnst ég vera að taka þátt í mikilvægu æfintýri. Með dyggum stuðningi borgarinnar höfum verið að búa til vistkerfi hérna sem sýnir fram á að hægt sé að lifa sjálfbært í íslenskri borg, án innflutnings á olíu og matvælum. Svo erum við að búa til gjaldeyristekjur í leiðinni! Frábært við náðum í þessi þéttu nýju fiskeldiker sem ekki menga eða valda spjöllum á villta lífríkinu. Ómengaður sjór frá 30 metra dýpi spottakorn burtu er pumpað í kerin. Hingað koma sveitastjórnarmenn og eldhugar allstaðar að og sjá möguleikana. Það er bara að herma, við höfum rutt veginn! Skipulag strand- og hafsvæða er lykillinn.
Ráðhildur Sighvatsdóttir (35, Borg)
Ég er svo þakklát fyrir að hafa fengið hvata frá til að stofna eigin fyrirtæki svo nálægt heimili mínu. Auðvitað er það eina rétta að þeir sem búa hér reki atvinnustarfsemina í nágrenninu. Græðgi fólks sem ekki býr á staðnum eyðileggur ekki umhverfið fyrir okkur hinum á meðan. Þetta minnkar líka álagið á vegakerfið, við sleppum við Miklubrautina og höfum miklu meiri tíma fyrir hestamennsku og annað skemmtilegt stúss að vinnudegi loknum.
Xian Chang (55, Shanghai)
Það var gaman að koma sjóleiðis í ferju frá miðbæ Reykjavíkur. Ég fann hérna safn um landnámið og þróun borgarmenningar á Ísland og var sérstaklega glaður að finna heilt safn um íslenska hestinn. Skepnan hefur fimm gangtegundir og kemur í öllum regnbogans litum. Ég fékk að prófa að fara á bak eftir smá kúrs. Íslensku hestarnir eru örugglega þeir þægilegustu í heimi og það væri gaman flytja þá inn til Kína! Ég fékk líka að dressa mig upp eins og víking, hehe. Áhugavert að koma í borg sem er með sérstöku stíganeti fyrir hesta.
Borgildur Garðarsdóttir (29, Borg)
Frábært að það var búinn til nýr bæjarhluti í Reykjavík sem hefur allt það besta úr vesturbænum. Nálægð við sjóinn, borgargötur þar sem lagt er við götuna, gangstétt upp að húsinu, og lokaðir húsagarðar. Alveg eins og við Hringbrautina (og í útlöndum náttúrulega). Já. og fólk á öllum aldri og með ólíkan bakgrunn og viðurværi. Hér getur dóttir mín leikið alveg örugg í innri í skjólsælum garði. Hér er líka aðeins meiri stjórn á túristunum en vesturfrá, en miðborgin er innan seilingar þótt ég nenni ekki að keyra bíl. Það er frábært að ferjan gengur framyfir miðnætti þannig að ég get líka skroppið á djammið þar, vandræðalaust.
Fernando Kiljan Gonsales
Dægradvöl fólks sem býr í Gufunesi gerir kvikmyndaverinu léttara fyrir að selja þjónustu í harðri alþjóðlegri samkeppni. Hestarnir gera okkur að upplögðum kosti við gerð víkingamynda og ósnert bryggjan er frábært efniviður í sjóræningjamyndir. Kvikmyndaskólinn er líka stöðug tekjulind sem hentar fyrir samnýtingu, og leikmyndirnar endurnýtast í Ævintýragarðinn.
Reynir Kárason (30, Úlfarsárdal)
Gaman fyrir rannsóknarsamfélagið í nágrenninu (á Keleldnaholti) að tekist hefur að gera Gufunes að rannssóknarreit fyrir okkur, og ‚radíó‘ fyrir fyrirmyndarverkefni í sjálfbærni. Forsenda plansins var áhættumat og þess var gætt að byggingar gætu rýmt mismunandi starfsemi áður en víst var að hægt var að nýta þær til fastrar búsetu. Vatnsgæðin eru alltaf að batna í sjónum kringum Gufunes eftir að lagður var einangrunardúkur yfir urðunarstaðinn og vatni sem safnast neðst í haugnum beint í vistvæna ofanvatnshreinsun. Loksins kom hér líka nýr sundlaugakostur sem hvorki byggir á skólasundi sem gengur uppí 25m (þannig laugar útum allt) né er sérstaklega fyrir túrista (eins og Bláa lónið). Hér eru útiklefar og hægt að stinga sér í potta af öllum stærðum með sjó sem er pumpað er frá hreinu hafi, hitaður með gasi sem myndast undir einangruninni.
Úlfur Björnsson (14, Borg)
Það er búið að vera æði að alast upp hérna með allt það besta sem náttúran hefur uppá að bjóða, en samt í líflegri borg þar sem hlutir eru að gerast. Ég er búinn að læra að sigla litlum seglbát og nú get ég hellt mér í hestamennskuna því ég keypti mér hest fyrir fermingarpeningana. Ég fæ vonandi einhverja sumarvinnu við hestamennskutúrisma í sumar, hestaferðirnar niður á Árbæjarsafn eru vinsælar og besta útreiðasvæði landsins (Mosfellsbær) er í nágrenninu. Ég stefni svo á MR, mér finnst svo notalegt á ferjunni. Maður notar líka bara venjulegan strætómiða því þetta er orðið hluti af almenningsvagnakerfinu. Svo ætla ég í úrbanisma hérna uppfrá, ólíkir húsakostir, skipulag og byggingaraðferðir hér í Gufunesi hafa vakið áhuga minn á málaflokknum.
Zmxcv Apruwapre (35, Breiðholt)
Gott ef allt það það sem fólkið hefur fram fram að færa geti verið nýtt í Landnámspælingunum í Gufunesi. Gaman að öllum sé sýndur áhugi; konum, körlum, ungum, gömlum, fátækum og ríkum og óháð því hvaðan fólkið er. Við útlendingarnir erum nú eins konar landnámsmenn líka, og áhugavert að pæla í hvað maður kemur með með sér og hvernig það gegnur í endurnýjun lífdaga á nýjum stað. Og hvernig förum við með það sem við fáum?
Ég var fengin þarna uppeftir um daginn til að kenna alls konar fólki að súra gúrkur. Gerjun er yndisleg, ekki minnst í mannlífinu.
Birkir Víðisson skógræktarstjóri (65, Bláskógum)
Það hefur verið ansi lærdómsríkt að setja sig inn í hvernig skógurinn sem landnámsmennirnir fundu hér eiginlega var. Þetta er búið að vera dáldið grúsk, en vísindamenn hafa fundið fræ í jarðvegssýnum frá þessum tíma svo það er svosum ekkert mál að endruskapa þetta og gera nútímamanninum kleift að upplifa hvernig þetta getur hafa verið. Við skildum þó eftir svæðið sem var vogur áður en hann var fylltur af úrgangi. Þessi eyða gefur heilmikið rými, bæði til að vera með alls konar afþreyingu og viðburði. Landnámsskógurinn hefur góð áhrif á veðurfarið í Gufunesi sem er orðið verulega skjólsælt.
Guðmundur Guðmundsson, atvinnurekandi (50, Arnarnesi):
Spurning hvort borgin hafi efni á hjólreiðaleið yfir Sundin? Kannski þakki bara fyrir mig með því að spandera fallegri brú á borgina þegar Samskip flytja til Þorlákshafnar.